Pembinaan
IKS di kawasan-kawasan luar bandar juga dapat membantu meningkatkan sektor
pelancongan melalui pertanian dan perikanan. Kita sedia maklum bahawa IKS
memerlukan bahan-bahan mentah untuk proses pengeluaran kilang mereka. Biasanya
bahan-bahan mentah ini adalah daripada hasil pertanian, perikanan atau
perhutanan. Tamsilnya kilang membuat keropok memerlukan hasil tangkapan laut,
manakala kilang kerepek pula memerlukan hasil pertanian seperti ubi, keladi,
pisang, jagung dan lain-lain. Secara tidak langsung aktiviti pertanian dan
perikanan turut meningkat di kawasan tersebut. Hasil pertanian sara diri
penduduk kampung yang selama ini sukar untuk dipasarkan, kini telah menjadi
rebutan para pengusaha IKS.
Hukum
ekonomi menjelaskan bahawa kadar permintaan mempengaruhi penawaran dan harga
barangan. Implikasinya harga barang mentah pertanian seperti ubi, pisang,
keledek, keladi akan meningkat. Secara tidak langsung sektor
pertanian akan meningkat. Hal ini, diperkukuhkan lagi dengan dasar kerajaan
yang memberi perhatian serius untuk membantu meningkatkan pendapatan petani dan
nelayan. Oleh hal yang demikian, dalam usaha memenuhi permintaan IKS terhadap
bahan mentah yang semakin meningkat kerajaan melalui agensi-agensi pertanian
seperti FAMA, MARDI, PELADANG dan sebagainya telah memberi khidmat kepakaran
dan subsidi kewangan kepada para petani dan nelayan. Jadi, IKS ini merupakan
serampang dua mata kerana kewujudannya bukan sahaja dapat meningkatkan
ekonomi malahan dapat membasmi kadar kemiskinan rakyat di negara kita yang
tercinta ini.
Ada
pendapat yang mengatakan bahawa melancong ke Malaysia umpama telah melancong ke
separuh dunia. Hal ini kerana, di Malaysia terdapat pelbagai kesenian dan
budaya daripada penduduk pelbagai bangsa dan agama. Apakah kaitan penyataan ini
dengan IKS? Kolerasinya ialah kewujudan IKS dapat meningkatkan sektor
pelancongan di negara kita. Kita sedia maklum bahawa para pelancong suka
membeli kraftangan untuk dibawa pulang. Sebenarnya di Malaysia terdapat
banyak barangan kraftangan daripada pelbagai etnik dan kaum yang menjadi
warganegara Malaysia. Sebagai contoh perusahaan membuat tembikar, pasu bunga,
ukiran, labu sayong, batik, songket, tikar, bakul barangan hutan dan lain-lain
lagi. Hasil kraf tangan melambangkan identiti serta jati diri negara. Para
pelancong membelanjakan berjuta - juta ringgit untuk membeli kraftangan ini
sebagai cenderamata kenang-kenangan atau hadiah kepada rakan-rakan apabila
pulang kelak. Dalam hal ini peribahasa Melayu ada menyebut bahawa “tak tumbuh,
tak melata, tak sungguh orang tak kata”. Hal ini menjelaskan bahawa kualiti
serta keunikan kraftangan Malaysia akan menarik lebih ramai pelancong ke negara
kita. Ironinya perkara ini bukan sahaja akan meningkatkan imej Malaysia sebagai
negara berbilang bangsa malahan dapat meningkatkan ekonomi negara menerusi
sektor pelancongan.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan